ارزیابی قابلیت ژئومورفوسایت های دره میلانلو (اسفراین)

میراث­های زمین شناسی، میراث­هایی هستند که توسط طبیعت به انسان ارزانی داشته و وظیفه انسان، حفاظت از این منابع برای استفاده پایدار است. ژئومورفوتوریسم از جمله رشته­های وابسته جدیدی است که به طبیعت تکیه دارد و با حفظ هویت مکانی آن ها به معرفی پدیده­های زمین شناسی و ژئومورفولوژی به گردشگران می­پردازد. ژئوتوریسم شامل بازدید از مکان­های دارای لندفرم­های ویژه و زمین شناسی خاص به منظور تفریح ، تفرج و احساس حیرت و شگفتی از تماشا و درک آن ها و در نهایت فراگیری و آموزش از طبیعت است. ژئوتوریسم امروزه در سراسر جهان مخاطبان وسیعی یافته است. در این پژوهش سعی شده است تا با روش پرییرا مناطق مستعد گردشگری دره میلانلو از توابع شهرستان اسفراین شناسایی و با ارزیابی ژئومورفوسایت ­های انتخاب شده، در نهایت با اجرای مدل پریرا ژئومورفوسایت­ های برتر شناسایی و رتبه بندی شوند و عیارهای مدیریتی و ژئومورفولوژیکی این جاذبه ها مورد مطالعه قرار گیرند. نتایج این تحلیل نشان داد از میان سایت ­های مورد بررسی بالاترین امتیاز در بخش ژئومورفولوژیک (8/6) متعلق به دریاچه سد بیدواز و بالاترین در بخش مدیریت (34/7) متعلق به غار نوشیروان می باشد. در جمع آوری اطلاعات مورد نیاز برای اجرای این مدل هم از روش اسنادی و هم از مشاهدات میدانی استفاده شده است. نتایج این پژوهش می­ تواند راهنمایی مناسب برای مدیران و برنامه ریزان در جهت شناسایی و برنامه­ریزی برای جذب گردشگر باشد و همچنین به آنها در محافظت و ایجاد زیرساخت­ های مناسب برای بهره برداری از ژئومورفوسایت­های منطقه کمک نماید.